Rots(jes)  uit de Hoge Atlas, zand uit de Sahara en een thee kannetje, ons aandenken van de Marokko reis april 2018.  De kleine rotsjes hebben wij meegesmokkeld in onze rugzak tijdens onze wandelingen in de Hoge Atlas.  Het zand tijdens een wandeling in de Sahara en het thee kannetje?  Nou ja, daar gooien ze je zowat dood mee in Marokko maar mag zeker niet ontbreken. Het zijn goedkope tastbare herinneringen aan een mooie vakantie en we zijn er blij mee.

Marokko!

 2018 vertrokken vanaf vliegveld  Boedapest  naar Marrakesh.

We vliegen met Ryanair en na ongeveer 4 uurtjes vliegen landen wij in Marrakesh waareen medewerker van Samicar al stond te wachten en we de huurauto direct konden meenemen. Was een mooie ruime Dacia Lodgy diesel.

Niks te klagen over.

Hierna meteen doorgereden naar het overnachtingshotel Vila Katia, net 15 km onder Marrakesh. 

Onze navigatie maps.me bracht ons vlakbij het hotel maar niet tot aan het hotel.

Vila Katia ligt een stukje vanaf de doorgaande weg aan een onverhard pad en dat pad kon onze maps niet, laat staan dat wij het wisten.  En na enkele doelloze rondjes

door de middle of nowhere bij invallende duisternis, leek het ons beter om bij

een tankstation te stoppen en hulp te vragen.

En zie, de eerste zeer positieve ervaring diende zich aan.  Een Marokkaan belde

met zijn mobiel het hotel en reed vervolgens met zijn auto voor ons uit naar het hotel waar wij 5 minuten later aankwamen. 

Eind goed al goed en Villa Katia was ook goed. Mooie kamer en super gastvrij. Er werd gelijk een heerlijke Marokkaanse maaltijd voor ons bereid.  

Na een goede nachtrust stond de volgende dag de rit naar Imlil in het Atlasgebergte op het programma.   Volgens maps.me een rit van ongeveer twee uurtjes.

En dit kwam aardig uit.  Rond 11 uur in de morgen arriveerden wij bij Dar Aymane.

Maps.me bracht ons nu al aardig in de buurt, maar wijs geworden vroegen wij in Imlil al op voorhand de weg naar het betreffende pension.  En zie, via een onverhard achteraf weggetje lukte het nu om vlakbij Dar Aymane te komen dat  ongeveer 2 km buiten Imlil ligt. Er werd een parkeerplaatsje voor ons vrij gemaakt waarna wij de laatste 50 meter via stoepjes, paadjes en trapjes bij ons adres voor de komende dagen aankwamen.

Op weg naar Imlil zagen wij al een mooi landschap aan ons voorbij glijden met soms

al een blik op de hoge Atlasgebergte.   En...de eerste kameeltocht diende zich

ook al aan.  We zullen er achter komen dat er heel veel kamelen in Marokko zijn, erg veel zelfs..

Het adres Dar Dayane is inderdaad goed. We hebben een ruime kamer met

een goede ruime propere badkamer.

Hier blijven we 4 nachten en vanaf dit adres zullen wij wandeltochten door de

hoge Atlas gaan ondernemen.

Dan op zaterdag 7 april  in twee dagen naar Mhamid.

We reden via de kleinere Tizi-n-Test pas over de N10 naar Tazenahkt voor een overnachting en vervolgens naar Mhamid waar we een aantal

dagen verblijven bij het Kasbah hotel Carrefour des Nomades.

Dit adres is ons zeer goed bevallen.  De Belgische eigenaar Luc doet er alles

aan om het je naar de zin te maken.

Deze Kasbah ligt ongeveer 5 km voor Mhamid aan de doorgaande weg en is gemakkelijk te vinden.

Dan vanaf Mhamid in twee dagen via de Anti Atlas naar het plaatsje Essaouira aan de Atlantische oceaan.

De eerste dag via de Anti Atlas  was het mooiste stuk dat we gereden hebben.

De foto's spreken voor zich. 

De weg zelf is uitstekend en waarschijnlijk pas nieuw

.

De route gaat eerst naar  Zagora en dan via  de N12 naar Tata.  Deze weg is gewoon goed.  Dan bij Tata via de R109 dwars door de Anti Atlas tot in het dorpje IIgherm waar we een overnachting nemen in een eenvoudig hotel.  Vandaar verder richting Taroudant linksaf over de N10 naar Agadir.   Vanaf Agadir nemen we de kustweg naar Essaouira.   Foutje, bedankt.   De kustweg is een drama. Druk, druk en nog eens druk, het schiet voor geen meter op. Van Agadir tot Essaouira een uurtje of zes.  Van de kust hebben we weinig gezien. Beter is het om de autosnelweg A7 van Agadir naar Marakech te nemen en dan via de N8 naar Essaouira te rijden. Zeker wat om maar veel sneller, dat is zeker.

De route blijft verbazen.  Kilometers gaat het zo door door een adembenemend landschap van bergwanden in allerhande fantastische kleurschakeringen.  Degene

die rijdt heeft een probleem.  De kans dat je even niet oplet en je naast de weg beland is best reëel. Ik ben dus geregeld gestopt om een en ander op de gevoelige plaat vast te leggen of om gewoon even van de omgeving te genieten.  Wel had ik spijt geen groothoek lens gekocht te hebben maar dat is voor een volgende keer..(-

Dit is een kleine samenvatting van de reis in Marokko  zoals gereden.

Buiten het rijden hebben wij natuurlijk nog meer gedaan in Marokko (-:

Klik daarvoor op de onderstaande foto's of navigeer via het submenu.

Marrakesh

En dan Marrakesh, wat te vertellen over Marrakesh?

Ik ben gauw klaar.  Om de een of andere reden had ik niet echt het gevoel dat we veel zouden missen wanneer we niet al te lang in Marrakesh zouden verblijven.   Maar omdat onze aankomst en vertrek in Marrakesh was kom je er toch niet helemaal omheen niet?

Wij besloten echter om bij onze aankomst niet in Marrakesh te blijven maar om gelijk door te rijden naar een hotel buiten Marrakesh.  Dan bij onze terugkomst  waren wij van plan om een dag in Marrakesh te blijven om zodoende toch een beetje sfeer van de stad op te snuiven.

Voor ons was die ene dag genoeg.  Marrakesh is anders. Ik bedoel dat niet negatief maar Marokko heeft meer te bieden als Marrakesh.   Druk en zeer toeristisch, ik hield er een beetje een "fake" gevoel aan over.   Ons hotel in de buitenwijk was gewoon goed en vandaar was het ongeveer 20 minuutjes wandelen naar het centrum, medina etc.etc.   

We hebben ons zeker geamuseerd maar we hadden er geen spijt van dat we maar een dag in Marrakesh gebleven zijn.  Een volgende keer zullen we dat zeker weer zo doen.

Maar hieronder toch een paar foto's, voor het idee zeg maar.

Oh ja een Engelsman die wij in Imlil troffen  had de volgende opmerking.

Het is niet Marrakesh maar Marra cash... en alles is fake en nog eens fake...en daar ben ik het wel een klein beetje mee eens.

De medina in Marrakesh is gigantisch en binnen de kortste keren weet je

niet meer wat voor of achter is.  Toch lukte het, via allerhande omwegen dat wel, om er toch uit te geraken. met hulp van maps.me dat wel.  Soms viel de gps weg maar via het kompas liepen we toch wel in de goede richting. 

De verteller doet zijn verhaal...